Een kwartier te laat …

Een kwartier later dan afgesproken kwam ik aan bij 't 't Bluk, ergens tussen Eemnes, Laren en Hilversum. Ik had een afspraak om het door mij gemaakte fotoboek af te leveren bij mijn bijna naamgenoot. Op een letter na, ik heb een a-tje meer, heten we precies hetzelfde.

Lammert en Lammert

Drijfnat was ik, de buienradar had me doen geloven dat het een uur eerder op zou houden met regenen, maar dat was dus niet zo. Wolkbreuken heb ik doorstaan, maar denk niet dat ik het erg vond, oh nee. Het is prachtig om de regen neer te horen komen op de nog jonge bladeren in de bossen en een fiets maakt gelukkig geen herrie.

Gelukkig werd het me niet kwalijk genomen dat ik te laat was, de ander was eerder blij dat hij zo'n mooie plek had leren kennen. Een plek om naar terug te gaan met de fietsen achterop de auto om wat rondjes te maken over de heide.
Blij verrast was ik dat ik een handdoek aangereikt kreeg van het meisje dat bediende. Dat is nog eens attent, ook zeurde ze niet om de plas water die zich onder mijn stoel had verzameld, want zoals ik al aangaf, ik was nat, drijfnat.
Lammert, ja zo heet hij echt, mocht het boek zelf uitpakken. Ik ging naast hem zitten om samen te kijken, het was tenslotte een middag die we samen, elk op de eigen manier, mee hadden gemaakt.